Άγνωστες πλευρές στα χρόνια της Χούντας...

Μιά αληθινή ιστορία από το Blog του Αθηναίου

Στα χρόνια της Χούντας υπήρχαν και Αστυνομικοί που τίμησαν τη στολή τους.
Δεν συντάχθηκαν στις γραμμές του Παπαδόπουλου και του Παττακού.
Άλλοι παραιτήθηκαν, άλλοι εκδιώχθηκαν ως Καραμανλικοί (ναι είναι αλήθεια), άλλοι αναγκάσθηκαν να παραμείνουν για να μπορέσουν να ζήσουν τις οικογένειές τους και άλλοι που υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία σαν αστυφύλακες.

Στρατιωτικές υπηρεσίες έδιναν κατευθύνσεις και γραμμή στην Αστυνομία και
μια από τις εντολές ήταν να ξεχωρίσουν αυτοί που δήλωσαν ανοικτά ότι είναι
στο πλευρό των συνταγματαρχών. Αυτοί έφιαξαν ομάδες που διοικούσαν
την Αστυνομία. Μια από τις ομάδες ήταν και η περίφημη υπηρεσία Πληροφοριών
του Μάλλιου που αργότερα σκότωσε η Ε.Ο. 17Ν.

Η υπηρεσία αυτή ανήκε στη Γενική Ασφάλεια που ήταν τότε Μεσογείων 14.
Ο περίφημος 4ος όροφος κάτι σαν το άβατο του Αγίου Όρους.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ (έγραφε η σιδερένια πόρτα) ακόμα και στους αστυνομικούς των άλλων υπηρεσιών.
Αυτοί που υπηρετούσαν εκεί έπαιρναν extra μηνιαίο επίδομα και φορούσαν
ωραία κοστούμια. Καλημέρα δεν είχαν με κανένα. Ένας απλός αστυφύλακας
από αυτούς είχε μεγαλύτερη ισχύ από αξιωματικό άλλης υπηρεσίας.
Καθίκια του κερατά με λίγα λόγια με πρώτους τους αρχηγούς τους
Μάλλιο και Μπάμπαλη (τον σκότωσε η ΙΟΥΝΗΣ 78).

Μαρτύρησε κόσμος και κοσμάκης μέσα στα κρατητήρια της υπηρεσίας τους.
Τα αναφέρω γιατί τα έζησα κάνοντας την θητεία μου στην υπηρεσία ηθών και λεσχών που ήταν δυό ορόφους παρακάτω από το "ανεξάρτητο Κράτος".
Πέρασαν όμως από τον όροφο του Μάλλιου και πολλοί που μπήκαν και βγήκαν "ατσαλάκωτοι" και χαμογελαστοί, σημερινοί δήθεν αντιστασιακοί, δήθεν αριστεροί, δήθεν πατριώτες που έχουν το θράσος να το παίζουν σήμερα "ήρωες".

Θα επανέλθω σε εκείνα τα χρόνια, γιατί πρέπει να δούμε και άλλες πλευρές
χωρίς σκηνοθεσία, αντιστασιακή υστερία της πλάκας και εξαπάτηση.

Αθηναίος