Στη σημερινή Καθημερινή γίνεται αναφορά στην προσφυγή του κ. Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη στον Άρειο Πάγο, που ζητεί την αναψηλάφηση της «εκτέλεσης των έξι», η οποία έγινε στις 15 Νοεμβρίου του 1922.
Τρεις πρώην πρωθυπουργοί (μεταξύ των οποίων και ο παππούς του προσφεύγοντος), δύο πρώην υπουργοί και ένας στρατηγός των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων καταδικάστηκαν για εσχάτη προδοσία κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία .
Ας θυμηθούμε: 15 Νοεμβρίου 1922
«Την 11 και 30 σήμερον εις το παρά το Γουδί χώρον εξετελέσθει η θανατική εκτέλεσις των εξι καταδικασθέντων υπό του εκτάκτου επαναστατικού στρατοδικείου υπευθύνων της Μικρασιατικής Καταστροφής, ήτοι των πέντε πολιτικών, Π. Πρωτοπαπαδάκη, Δ. Γούναρη, Ν. Στράτου, Γ. Μπαλτατζά, Ν. Θεοτόκη ως και του αρχιστρατήγου της ήτας Γ. Χατζηανέστη…»
Ήταν το λακωνικό ανακοινωθέν.
Λίγες ημέρες, μετά τις 27/11/1922 η εφημερίς Κορεσπόνταν των Παρισίων συνόψιζε ως εξής:
«Καίτοι η Ελλάς αντιπροσωπεύεται από τον κ. Βενιζέλο, ο ρόλος της υπήρξεν άσημος…Διότι. Πέντε πρώην υπουργοί και ο αρχιστράτηγος Χατζηανέστης ετουφεκίσθησαν είς τάς Αθήνας, με μια αγριότητα ήτις υπενθυμίζει τα υπό του Ρώσικου μπολσεβικισμού χρησιμοποιηθέντα μέσα. Η δίκη των ήτο πραγματική διακωμώδησις της Δικαιοσύνης καταλήξασα εις θανατικήν εκτέλεσιν εκδικήσεως. … Η πολιτική την οποίαν ηκολούθησαν οι τουφεκισθέντες ήτο η ιδία πολιτική του Βενιζέλου, όστις δεν είχε παρά να είπη μίαν λέξιν δια να σώση τας κεφαλάς των. Όσον κι αν υπερασπίζεται τον εαυτόν του ο Βενιζέλος είναι εκείνος που εσκηνοθέτησε τον Ελληνικόν ιμπεριαλισμόν, …»
Όμως ότι δεν έχουν την ειλικρίνεια το θάρρος την ανδρεία, την δικαιοσύνη να ομολογήσουν οι σημερινοί δυστυχώς μικροί μικρότατοι πολιτικοί με τα πομπώδη κληρονομικά δυναστικά ονόματα έπραξε ο Θεόδωρος Πάγκαλος τον Φεβρουάριο του 1925 αγορεύων στη Βουλή:
«Ημείς υπήρξαμε οι εκτελεσταί της τραγικής εκείνης χειρονομίας»
Ομολόγει και διακηρύσσει Ο Πάγκαλος :
« και εμείς έχομε το δικαίωμα να διακηρύξωμεν ότι το χυθέν αίμα εχύθη αδίκως, εφόσον ευρισκόμεθα προ μιας τοιαύτης καταστάσεως. Οι αντίπαλοι μας υπήρξαν ηθικοί και γενναίοι και είχαν το θάρρος να δώσουν λόγο των πράξεων των, ενώ ημείς προσπαθούμε να συγκαλύπτωμεν ευθύνας..»
Ο εθνικός διχασμός ολοκλήρωνε την καταστροφή της Ελλάδος.
Οι εντός και εκτός Ελλάδος εχθροί μπορούσαν να χαίρονται.
Να πως ο Ριζοσπάστης, σάλπιζε την χαρά του, στις 12/07/1935:
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ. Ασία, η Τουρκία θα ήτανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Τη "λευτεριά" μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι' αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε»
Όμως αλήθεια γιατί να χαιρόμεθα;
Ύστερα από τρεις χιλιετίες η Ελλάδα, εγκατέλειπε την πέραν του Αιγαίου πελάγους Πατρίδα, 2400 Ελληνικές πόλεις, 1.250.000 νεκρούς αμέτρητους πρόσφυγες.
Χιλιάδες πληγωμένες Ελληνίδες ατιμασμένες από τις ορδές των κανιββάλων του ένστολου τουρκικού συρφετού. «Δέκα και είκοσι και τριάκοντα πολλάκις ητίμαζον» αφηγείται ο Εφέσσου πατριάρχης…
Σήμερα 86 χρόνια μετά. Οι Έλληνες εξακολουθούν να αγνοούν την Ιστορία τους.
Οι αθώοι παραμένουν «ένοχοι» και λησμονημένοι.
Ενώ οι πολιτικοί μας αντί να προσπαθούν να συμφιλιώσουν και να ενώσουν τις προσπάθειες τους, αναζητούν ο,τι είναι δυνατόν για να κομματιάσουν ο,τι απέμεινε.. Αρκεί να βγή το «κόμμα».
Δηλαδή αυτό που διαιρεί…
Ένα κόμμα…
ΙΑΣΩΝ
Υ.Γ Ως Έλλην, Ευχαριστώ τον κ. Β. Τζανακάρη για το σημαντικότατο πόνημα του "Δακρυσμένη Μικαρασία".
No comments:
Post a Comment