Το άρθρο του Δημήτρη Γεωργίου στον Ε.Τ.

Το άρθρο του Δημήτρη Γεωργίου στον Ελεύθερο Τύπο.

Λένε οι δημοσκόποι πως σε μια δημοσκόπηση αυτό που αξίζει να προσεγγίσει κανείς είναι οι υπόγειες διεργασίες που συντελούνται στα μυαλά και τις ψυχές των ανθρώπων. Οι βουβές εκείνες απόψεις που ακόμα δεν έχουν φθάσει στο νου των πολιτών αλλά παραμένουν υποσυνείδητες τάσεις.
Οι απόψεις, που χωρίς να έχουν σχηματοποιηθεί με σαφήνεια, καθορίζουν εντούτοις (υποσυνείδητα) πολιτικές συμπεριφορές και διαμορφώνουν μελλοντικές πλειοψηφίες.
Και είναι πράγματι αυτό σημαντικό, γιατί όποιος διαγνώσει αυτές τις υπόγειες διεργασίες, όποιος έχει πλήρη επίγνωση του τι γίνεται στο βάθος, αυτός βρίσκεται ένα βήμα μπροστά στην ανάλυση και μετέπειτα στη διατύπωση των πολιτικών εκείνων προτάσεων που θα «καβαλήσουν» το κύμα των βαθύτερων επιθυμιών των πολιτών.
Προνομιακός χώρος εκδήλωσης αυτών των υπόγειων ρευμάτων είναι, ασφαλώς, το Διαδίκτυο.
Το γιατί είναι σαφές σε όποιον «σερφάρει» στα πολιτικά και κοινωνικά sites και blogs που συναπαρτίζουν την ελληνική εκδοχή του νέου τρόπου επικοινωνίας στο πλανητικό χωριό.
Με γλώσσα απαλλαγμένη από τις αναστολές του καθωσπρεπισμού και οικειότητα που σου δίνει το σαλόνι του σπιτιού σου, ο Ελληνας πολίτης εκφράζει στο Διαδίκτυο αυτά που θα
ήθελε αλλά δεν μπορεί να πει στη δημόσια ζωή του.
Η ανωνυμία βοηθάει στο να εκφράσει κανείς ακόμα πιο ελεύθερα αυτά που πραγματικά σκέφτεται.
Η δημόσιος υπάλληλος θα σου πει τι γίνεται μέσα στο τάδε υπουργείο με διαύγεια
και γλώσσα που τσακίζει κόκαλα.
Τα θέματα διαφθοράς, καθώς και οι πραγματικές απόψεις για πρόσωπα και καταστάσεις περιγράφονται και αναλύονται με ωμότητα που συχνά σοκάρει.
Εκεί θα δεις ανάγλυφα να περιγράφεται με σαφήνεια και λεπτομέρειες ο ρόλος του τάδε ΜΜΕ στη δείνα υπόθεση ή και να δίνονται πληροφορίες που δεν θα βρεις αλλού, ακόμα και για το ποιος πολιτικός πίνει καφέ με ποιον δημοσιογράφο και τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την πολιτική συγκυρία.
Ο πειρασμός να ελεγχθούν όλα αυτά είναι μεγάλος.
Ποιος μπορεί να ελέγξει πραγματικά γιατί ένα site επιτίθεται στοχευμένα και με εσωτερική πληροφόρηση στον τάδε πολιτικό;
Και όμως, αυτή η στοχευμένη επίθεση μπορεί να διαδοθεί από στόμα σε στόμα και να παγιωθεί σαν άποψη και αυτό μπορεί να έχει συνέπειες για το συγκεκριμένο πολιτικό ή την πολιτική που αυτός εκφράζει.
Ακόμα και έτσι, όμως, το Διαδίκτυο παραμένει ο κατεξοχήν τόπος σημερινής ελεύθερης έκφρασης.
Η παλιά Εκκλησία του Δήμου είναι ολοζώντανη και ακμαία και είναι εδώ…
Ποιος πολιτικός θα μπορούσε να αγνοήσει ή να περιφρονήσει την Εκκλησία του Δήμου; Αυτοί οι πολιτικοί ή αυτοί οι κομματικοί σχηματισμοί που θα αγνοήσουν τα υπόγεια ρεύματα που εκφράζονται στο Διαδίκτυο και που διαμορφώνουν σήμερα τις αυριανές πλειοψηφίες, αυτοί οι πολιτικοί θα είναι οι χαμένοι του αύριο.
Και λέγοντας αύριο δεν εννοούμε την άλλη δεκαετία.
Εννοούμε, ασφαλώς, ήδη τις επόμενες εκλογές…