Αν το κυβερνών κόμμα είχε μία δεκάδα βουλευτές ακόμη, οι υποκριτικού ενδιαφέροντος θορυβώδεις δηλώσεις «για το καλό του Ελληνικού Λαού και των παιδιών μας» αλλά και του κ. Τατούλη δεν θα γινόντουσαν ποτέ..
Αλλά κι αν ακόμη γινόντουσαν, κανείς δεν θα έδινε την σημασία και το ενδιαφέρον που επιδεικνύεται τώρα, που η οριακή πλειοψηφία της κυβερνήσεως θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ίδια την κυβέρνηση.
Επίσης. Αυτές οι υποκριτικού ενδιαφέροντος αλαζονικές και ειρωνικές δηλώσεις, πότε για «βασιλοπούλα φυλακισμένη» πότε για «Λουδοβίκο και Αντουανέτα» εκτός από υβριστικές και ελάχιστα πολιτικές είναι κατ' εξοχήν άνανδρες.
Διότι όσο καιρό ο κ. Τατούλης ήταν υφυπουργός και είχε υπουργικό αυτοκίνητο, όλα κυλούσαν όμορφα, η κυβέρνηση λειτουργούσε τέλεια και ο Ελληνικός λαός δεν είχε προβλήματα. Τα προβλήματα και τον Ελληνικό λαό που τα αντιμετωπίζει, ανέκυψαν όψιμα και εξ ίσου αιφνίδια τα ανεκάλυψε ο κ. Τατούλης... Αφού καλώς ή κακώς αντεκατεστάθη, έπαυσε να ειναι Υφυπουργός και δεν ξαναέγινε...
Ταυτοχρόνως η ύστερη πλουσία αντιπολιτευτική του «δεινότητα» και η «πολιτική» του ρητορική, με εμφαντικήν λεξι το «Εγω θα..» και παλιν «Εγω θα..», με πλεονάζουσα αφθονία εξαντλήθηκε στην πτωχή καθημερινή επανάληψη της κριτικής του κόμματος με τους ψήφους του οποίου έγινε βουλευτής. Ενώ παραδόξως ουδέν ποτέ βρήκε να ψέξει στις αντιδημοκρατικές θέσεις του ΚΚΕ ή τις ανεδαφικές οπισθοδρομικές απόψεις του ΠΑΣΟΚ ή τις άρρωστες φιλίες του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ με τους λαθρομετανάστες και τους κουκουλοφόρους.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είδε. Τίποτα από αυτά δεν ενόχλησε ποτέ τον κ. Τατούλη.
Ούτε οι πυρπολήσεις των βιβλιοπωλείων, ούτε το λεγόμενο άσυλο των ανταρτών των πόλεων, στα τσιγγαναριά με τις κουρελούδες και τα πανώ που είναι σήμερα τα ΑΕΙ ή οι καταλήψεις των μπεμπέδων στα γυμνάσια και τα λύκεια τα κλειδωμένα με δημοκρατικά λουκεττα.
Οι Έλληνες πολίτες που υφιστάμεθα την αναξιοκρατία, την καθ ολοκληρίαν αποτυχημένη κληρονομική διαδοχή των ιδιων οικογενειών ενα αιώνα περίπου, αυτών των οποίων η ανικανότης καταδυναστεύει την πατρίδα μας, έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να διατυπώνουμε την κρίση, την απογοήτευσι, την καταδίκη και την θέληση μας να απαλλαγούμε από όλους αυτούς τους ανεπάγγελτους, με τα μέσα που το Δημοκρατικό πολιτευμα και οι Νομοι μας παρεχουν το συντομοτερο δυνατον.Και εχουμε επισης καθε δικαίωμα, εφ οσον δεν συντηρούμεθα δεν εξαρτώμεθα επαγγελματικώς δεν μας διόρισαν τα παιδιά μας, δεν συνταχθήκαμε με ουδενός την σημαία ιδιοτελώς, έχουμε λοιπόν γι' αυτούς τους λόγους το ηθικό και πολιτικό δικαίωμα, ως Ελεύθεροι Πολίτες να διατυπώνουμε, τις θλιβερές μας διαπιστώσεις. Για όλους τους τοσοδούληδες του Κοινοβουλίου μας.
Εκείνοι όμως. Που εξελέγησαν υποστηρίχθησαν ακριβώς γιατί απεδέχθησαν και εκπροσώπησαν μια πολιτική κίνηση, αν ήσαν ανδρείοι και ειλικρινείς, δίκαιοι και έντιμοι, πρώτα θα υπέβαλαν την παραίτηση των και μετά θα κατηγορούσαν τους άλλους κομματοδίαιτους, γιατι θυμήθησαν την «κεντροδεξιά» και την «πραγματική πολιτικη».
Αν δε το «χρέος τους ειναι τεράστιο» αυτό είναι διότι μέσα σε δύο βουλευτικές τετραετίες ο Ελληνικός λαός έχει εξασφαλίσει την διά βίου σύνταξη σε όλους αυτούς τους, αληθώς, πολύ ολίγους...
ΙΑΣΩΝ
Υ.Γ Περί Φάνητος...
Ο Χρόνος έφτιαξε μέσα στον Αιθέρα ένα ασημένιο αυγό. Από το αυγό αυτό βγήκε πρώτος ο Θεός Φάνης, ο μορφοποιητής του κόσμου... Εκ της γονιμοποιήσεως του Ωού προήλθε ο Έρως, ο Φάνης, δηλαδή ο Θεός του Φωτός και η Μήτις, ήτοι η Θεα της σκέψης, της φρόνησης και της γνώσης...
No comments:
Post a Comment