Sunday, 16 November 2008

Ξευτίλα - Η Τρελή Αμερημνησία μας

Ενώ στο τέλος του 2008 το δημόσιο χρέος πλησιάζει τα 260 δις Ευρώ. Επαναλαμβανω 260 δις Ευρώ (πριν απο τις εκλογές ήταν 170 δις Ευρώ) η πραγματική οικονομία στην Ελλάδα έχει καταποντισθεί, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη απολύουν μικραίνουν ή και κλείνουν, εμείς εδώ παραμένουμε ξεφτιλισμένοι ευτυχείς, στην τρελλή αμεριμνησία μας.
Γεγονότα όπως:
Η εφετινή έρευνα του Πανεπιστημίου της Σανγκάης για τα καλύτερα πανεπιστήμια της υφηλίου περιλαμβάνει μόνο δύο ελληνικά πανεπιστήμια, το Καποδιστριακό στη 243η θέση και το Αριστοτέλειο στην 390η»
«Το ελληνικό Πανεπιστήμιο βρίσκεται σε βαθιά θεσμική και ηθική κρίση. Συναλλαγή, αναξιοκρατία, νεποτισμός, αθέμιτες πολιτικές παρεμβάσεις, χαμηλές προδιαγραφές, εσωστρέφεια, γενικευμένη αδιαφορία διδασκόντων και διδασκομένων, φαινόμενα αυταρχισμού και βίας συνθέτουν την εικόνα ενός θεσμού που απαξιώνεται ραγδαία.
Αν η λογοκλοπή ήταν ολυμπιακό άθλημα, η Ελλάδα θα κέρδιζε πολλά μετάλλια.
Πρύτανης δεν γίνεται ο καλύτερος, αλλά ο πιο δικτυωμένος και κυρίως αυτός που θα δώσει "γην και ύδωρ" στις κομματικές φοιτητικές παρατάξεις, που στην ουσία διοικούν το Πανεπιστήμιο. Πολλοί από τους πρυτάνεις έχουν επιστημονική παρουσία μηδενική» (Θέμης Λαζαρίδης, καθηγητής Πανεπιστημίου).΄
Δεν πτοούν τους Νεοέλληνες. Η καταστροφή των ερειπίων που δημιούργησαν ο λαϊκισμός τω κομμάτων, η ανυπαρξα ηγετικών μορφών, ένα ξεμωραμένο συνονθύλευμα συνασπισμού μετριοτήτων και αρλουμπολόγων, ενα σταλινικό ΚΚΕ αμετανόητο μισητικό και οι τόσο ανίκανες δυναστικές οικογένειες των πολιτικών που ένα αιώνα συνεχίζουν να κυβερνούν την Ελλάδα, έχουν επιβάλλει ενα μαρτυρικό τέλος σε κάθε προσπάθεια αφυπνίσεως των κοιμισμένων συνειδήσεων.
Αυτές τις ημέρες το θέατρο συνεχίζεται.

Μιά νεολαία καπελλωμένη απο την σταλινική αριστερά και μια θεατρική αυλαία πολτικών από κάθε παράταξη θα κλείσει δρόμους, θα σπεύσει να πορευθεί στο Πολυτεχνείο να τιμήσει ανύπαρκτους νεκρούς.
Ενώ ο άταφος νεκρός χρόνια τώρα είναι ένας.
Η υποβαθμισμένη ανύπαρκτη Παιδεία που δεν παρέχεται στα κατ' ευφημισμόν καλούμενα Ανώτατα Εκπαιδετικά Ιδρύματα και το πλήρως αυτό γελοιοποιούμενο Πολυτεχνείο, του οποίου τα αναγνωστήρια, η βιβλιοθήκη, οι αίθουσες που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν την σπουδή έχουν καταληφθεί από τα κόκκινα κουρελόπανα και εκθέματα για τα ατελείωτα χρόνια γενέθλια του ΚΚΕ.
Οι πρυτάνεις υπηρέτες της κομματικής συνδιαλαγής υποκρίνονται πως δεν βλέπουν δεν ακούν δεν υφίστανται αυτή την κατάντια.
Αρκεί να είναι «Πρυτάνεις»
Διότι εδώ και χρόνια με την απεριόριστη συνδρομή της πολιτείας στα Πανεπιστήμια έχει επιβληθεί μια ιδιότυπος «Ακαδημαϊκή Ελευθερία».
Ιδέες που αντίκεινται στην «ορθοδοξία» της αριστεράς βαπτίζονται «αντιδραστικές» και «πολιτικά εσφαλμένες» «άκρως επικίνδυνες για την σωστή σκέψη» κατά διατύπωση καθηγητού του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας.
Η Ελληνική κοινωνία έχει καταστεί επανειλημμένως μάρτυς (κυριολεκτικώς) των διαχρονικών συνεπειών οργανωμένων μελών καθηγητικών ή σχολικών συλλόγων που ανερυθρίαστα ταυτίζουν την καθηγητική των ιδιότητα με την κομματική δραστηριότητα και το Πολυτεχνείο ή το Πανεπιστήμιο αλλά και το σχολείο ακόμη, βήμα για την «οικοδόμηση του σοσιαλισμού»
Ένας διαρκής πόλεμος και κατήχησις της αριστεράς κατά της Ακαδημαϊκής ελευθερίας, στα ΑΕΙ προετοιμάζει χρόνια τώρα τους γενίτσαρους, ενω ουδείς καθηγητής δεν θα πρέπει να εκμεταλλεύεται την ανωριμότητα των σπουδαστών κατηχώντας τους, με τις προσωπικές του απόψεις, πριν εκείνοι έχουν την ευκαιρία επί ίσοις όροις, δίκαια να εξετάσουν και την άλλη άποψη.
Προτού αποκτήσουν επαρκή γνώση, μεστωμένη κρίση ώστε να είναι σε θέση οι ίδιοι να σχηματίσουν την οποιαδήποτε οριστική δική τους άποψη.
Στην Ελλαδική πραγματικότητα οι τόσο δημοκρατικοί «ακαδημαϊκοί» μας σκοπίμως συγχέουν το εκπαιδευτικό σύστημα με τον ακτιβισμό και αναζητούν να καταπνίξουν τις αντίθετες απόψεις στο όνομα των "προοδευτικών ιδεών".
Έτσι,
Αντί του οράματος της προόδου, της αυθεντικής επαναστάσεως που θα έπρεπε να εκφράζουν οι νέοι, εγινε αυτοσκοπός η αντιγραφή, η ήσσων προσπάθεια, η ισότητα στην εξαθλίωσι, μία θέσι στο Δημόσιο της μιζέριας της τσίμπλας, των κομματόσκυλων της ατελείωτης συναλλαγής.
Αντί η πρωτοπορεία του Έθνους, η Ελληνική νεότης, να απαιτεί ελεύθερη ακομμάτιστη παιδεία, υγειή ιδιωτικό τομέα με παραγωγή και δημιουργία που θα σημάνει ανάπτυξη της Ελλάδος και συμμετοχή της στο γίγνεσθαι της γειτονιάς της εστω, υποτάσσεται στον μηδενισμό.
Στην τελευταία θέση παντού, ουραγός στην Πρόοδο.
Πρώτοι στην συντήρηση, την απαξίωση, την αναξιότητα.
Πως καταντήσαμε έτσι;

ΙΑΣΩΝ

No comments: