Η Helen Thomas καλύπτει δημοσιογραφικά τον Λευκό Οίκο από την εποχή που ήταν Πρόεδρος ο John Fitzgerald "Jack" Kennedy.
Η Helen Thomas γεννήθηκε το 1920 στο Kentucky.
Οι γονείς της ήταν μετανάστες από το Λίβανο.
Σπούδασε στο Wayne State University, όπου αποφοίτησε το 1942 και ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε μέλος του National Press Club της Αμερικής.
Ήταν η πρώτη γυναίκα μέλος και πρόεδρος στο White House Correspondents Association, όπου το Νοέμβριο του 1960 άρχισε να καλύπτει την Προεδρία του Jack Kennedy.
Στο τέλος κάθε συνέντευξης από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, η Helen Thomas, τελείωνε με τις λέξεις "Thank you, Mr. President".
Πάντα καθόταν σε θέση της πρώτης σειράς στο Λευκό Οίκο.
Αυτό τελείωσε στις 21 Μαρτίου του 2006 με μία ερώτηση που έκανε στο Πρόεδρο George W. Bush.
Η ερώτηση όπως ακριβώς έγινε από τη Helen Thomas έχει ως εξής:
"I'd like to ask you, Mr. President, your decision to invade Iraq has caused the deaths of thousands of Americans and Iraqis, wounds of Americans and Iraqis for a lifetime. Every reason given, publicly at least, has turned out not to be true. My question is: Why did you really want to go to war? From the moment you stepped into the White House, from your Cabinet—your Cabinet officers, intelligence people, and so forth—what was your real reason? You have said it wasn't oil—quest for oil, it hasn't been Israel, or anything else. What was it?"
Σε μία εκδήλωση που έγινε για τους επαγγελματίες δημοσιογράφους η Helen Thomas, ρωτήθηκε γιατί είναι τόσο θλιμένη είπε ότι:"I'm covering the worst president in American history."
Σε συνέντευξη που έδωσε στον Tim Russert του NBC, είπε ότι θα αυτοκτονήσει αν ο Dick Cheney γινόταν Πρόεδρος.
Εχτές έγινε η πρεμιέρα (το πρώτο μέρος) του ντοκυμαντέρ "Helen Thomas:Thank you Mr. President" που σκηνοθέτησε η Rory Kennedy η μικρότερη κόρη του Robert Francis "Bobby" Kennedy η οποία γεννήθηκε 6 μήνες μετά τη δολοφονία του πατέρα της.
Δείτε ένα απόσπασμα του ντοκυμαντέρ και αν θέλετε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την εκπομπή μπορείτε να αγοράσετε το DVD από το HBO Documentaries.
No comments:
Post a Comment