Ο σχολικός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας, έστειλε σύσταση στους καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να προβιβάσουν όλα τα παιδιά στο μάθημα των θρησκευτικών.
Το μάθημα των θρησκευτικών είναι προαιρετικό και πολύ καλώς έπραξε ο κ. Ζήκος.
Συνέστησε λοιπόν ο κ. Ζήκος, να εξετάζονται στην ουσία και όχι σε ανούσιες λεπτομέρειες.
Να εφαρμόσουν τις εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης προσαρμοσμένες στους μαθητές, ώστε να γράφουν καλά όλα τα παιδιά.
Να δώσουν ευκαιρίες στα παιδιά ώστε να απαντάνε προφορικά για να ανεβάσουν το βαθμό τους.
Τόνισε πως δεν είναι παιδαγωγικά ορθό οι μαθητές να έχουν το μικρότερο βαθμό στα Θρησκευτικά, με μεγάλη διαφορά από τον μέσο όρο της βαθμολογίας των υπόλοιπων μαθημάτων.
Ζητά από τους καθηγητές να μεταχειρίζονται δίκαια τους μαθητές στο ζήτημα της βαθομολογίας.
Εχει παρατηρηθεί ότι ένας μαθητής που παίρνει π.χ. βαθμό 8 στο διαγώνισμα των θρησκευτικών, να παίρνει 17 στην καρτέλα και άλλος μαθητής από το ίδιο τμήμα με βαθμό 12 στο διαγώνισμα να παίρνει 12 και στην καρτέλα.
Η μεγάλη απόκλιση... είναι αδιανόητη.
Επίσης επισημαίνει στους καθηγητές να αξιοποιούν στο έπακρο τη δυνατότητα που έχουν στο 3ο τρίμηνο για να διορθώσουν τις τυχόν αστοχίες στην αξιολόγηση των μαθητών και να φροντίσουν τη βαθμολογία τους, ώστε και ο πιο αδύνατος μαθητής, να έχει προβιβάσιμο βαθμό τον Ιούνιο.
Εμείς λέμε μπράβο στον κ. Ζήκο και ελπίζουμε ότι ο Άρης Σπηλιωτόπουλος θα στείλει αυτές τις επισημάνσεις σε όλους ανεξαιρέτως τους καθηγητές!!!
4 comments:
Εγώ απλά θα αναφέρω μια ανάμνηση απο τα σχολικά μου χρόνια.
Στην Α'Λυκείου-μιλάμε για εποχή'82-το σύστημα στις εξετάσεις απο τη μια τάξη στην άλλη είχε κανονιστεί να γίνεται απο κοινού η βαθμολογία με καθηγητές του Ιδιωτικού & του Δημοσίου.
Βλέπετε το ΠΑΣΟΚ είχε εμμονές με τα ιδιωτικά σχολεία και πίστευε ότι φέρνοντας μια επιτροπή καθηγητών του Δημοσίου,θα εξασφάλιζε αντικειμενικότητα.
Στο μάθημα των Θρησκευτικών λοιπόν,ένας απο τους Δημόσιους καθηγητές είχε απωθημένα με τη διεύθυνση του σχολείου μου-μάλλον για θρησκευτικούς λόγους-και ο βαθμός του είχε μεγάλη απόκλιση πάντοτε απο το βαθμό του καθηγητή των εκπαιδευτηρίων(δεν έχει σημασία το όνομα).
Όταν προσπάθησαν να τον προσεγγίσουν για να καταλάβουν την αιτία της συμπεριφοράς του,αλλά και για πρακτικούς λόγους(δεν μπορούσε να βγει μέσος όρος βαθμολογίας),αυτός απάντησε σχεδόν απειλητικά.
Να λοιπόν ακόμα μια περίπτωση όπου το να επιβάλεις την πίστη σου με το ζόρι στον άλλον,δε σε καθιστά αυτόματα και τον καλύτερο άνθρωπο.
Το μάθημα των Θρησκευτικών αναφέρεται σε ένα αντικείμενο που δε βρίσκεται ούτε στον κύκλο των επιστημών, ούτε της φιλοσοφίας αλλά σε έναν άλλο, τρίτο κύκλο, βασισμένο στην αναζήτηση του ανθρώπου για την αλήθεια, για τη ζωή, την ύπαρξη το θάνατο. Κάπως έτσι η αναζήτηση αυτή και το ζήτημα της πίστης αναφέρονται ούτε στο κοινωνικό, ούτε στο ομαδικό, αλλά σε ατομικό επίπεδο, αν και η πίστη πολλές κοινωνικές προεκτάσεις διαμέσου της εκκλησίας, αλλά και ομαδική χροιά με τα μυστήρια και τις συναθροισεις πιστών. Αυτές οι κοινωνικές επιβολές και προεκτάσεις άρρηκτα δεμένες με την κυρίαρχη κρατούσα κοινωνικοπολιτική δύναμη στο πέρας της ιστορίας και σήμερα.
Το σχολείο, όντας βασικό βήμα ανάπτυξης και κοινωνικοποίησης του παιδιού, πρέπει να "αφουγκράζεται" την επιδίωξη για την ελευθερία τηε σκέψης και του λόγου γενικά, πόσο μάλλον ειδικά για το μάθημα των θρησκευτικών.
Δεν αναφέρομαι ούτε στη Θρησκειολογία, ούτε στην ΕΚκλησιαστική Ιστορία, αυτά άλλωστε είναι αντικείμενα θεολογικών σχολών και αξιολογούνται με γραπτές εξετάσεις. Δεν είναι αυτός ο στόχος των θρησκευτικών στο σχολείο. Δεν πρέπει να δημιουργεί μελετητές της Χριστιανικής Πίστης όυτε μικρούς κήρυκες του λόγου του Θεού, αλλά άτομα έτοιμα να κατανοήσουν τις ανθρώπινες αναζητήσεις την ανάγκη του ανθρώπου να στηριχθεί σε μία -ανθρωπομορφική σε μεγάλο βαθμό- ανώτερη δύναμη, να μάθει τα χαρακτηριστικά της πίστης μας πάντα με κοινωνική αναφορά.
Υπό μία τέτοια έννοια, πώς είναι δυνατό να "αποτύχει" ένας μαθητής στο μάθημα των Θρησκευτικών; Μία τέτοια αποτυχία είναι μάλλον αποτυχία ενός εκπαιδευτικού συστήματος να επιτύχει το σκοπό του ώς αρωγός της ελευθερίας της σκέψης στη σφαίρα αυτή που λέγεται πίστη και ανθρώπινες αναζητήσεις.
@@@ GIORGOS
Το Δημόσιο είχε διαφθορά από την γέννηση του Γιώργο.
Πολύ περισσότερο όταν αυτοί οι άνθρωποι αφήνονται, να κάνουν πολιτική.
Καλό βράδυ.
@@@ anon
Πολύ σωστά και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να προσθέσουμε, διότι υποτίθεται πως η θρησκεία είναι άκρως προσωπικό ζήτημα του καθενός από εμάς.
Post a Comment