Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, το Σάββατο στις 4 Οκτωβρίου, το παρακάτω κείμενο είναι μία κατάθεση ψυχής από την κ. Γιάννα Γαλανού.
Στις 4 του μήνα γιορτάζουμε την ημέρα των ζώων. Γιά μένα βέβαια ούτε γιορτή είναι, ούτε μέρα γιά παράτες, λογύδρια και συχαρίκια. Μέρα πένθους, μέρα θανάτου είναι, μέρα ανάμνησης του πόνου και των μαρτυρίων...
Tην ημέρα λοιπόν των ζώων, θα γίνει ημερίδα στην αίθουσα Αντώνη Τρίτση γιά τ' αδέσποτα.
Σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον γιά τους φιλόζωους, εγώ όμως θεωρώ ότι από τα θέματα απουσιάζουν τα ουσιώδη...
Οι παράνομες εξαγωγές με ύποπτους σκοπούς, η απαγόρευση των πειραμμάτων στην Ελλάδα, η δημιουργία ισχυρού Νόμου προστασίας των αδέσποτων με ποινικοποίηση γιά λαθρεμπόριο, κακοποίηση κλπ.
Γιατί μόνο με γερές "καμπάνες" και φυλακή μπορούν να συμμαζευτούν κάποιοι και κάποιες...
Τώρα το θέμα π.χ. του τι θα γίνει το πτώμα του ζώου μετά θάνατον, είναι μεν υπαρκτό, μα με όσα ζω, ποσώς μ' ενδιαφέρει...
Κοινώς, φαντάζει στα μάτια μου σαν πρόβλημα πολυτελείας...
Έκλαιγα όταν πήγαινα την Όμορφη στα σκουπίδια, μα παρηγοριόμουν που έζησε μιά μεγάλη ζωή.
Όπου όμως και να πήγαινα τη Ρολφίτσα , την Ασημούλα, τον Ασπρούλη, το κουταβάκι που ξεψύχησε στα χέρια μου και τόσα άλλα αδέσποτα, το ίδιο απαρηγόρητη θα ήμουν!
Έζησαν λίγο και πέθαναν δολοφονημένα, γιατί κάποιοι θεωρούσαν πως τους "έπιαναν τον τόπο"...
Η ζωή λοιπόν είναι γιά μένα η πρώτη προτεραιότητα και το να βρεθεί τρόπος να σταματήσει η όποια εκμετάλλευση και "παραγωγή" αδέσποτων, από επιτήδειους. Γιατί υπάρχει κι αυτό!
Τί θέλω να πω? Γιά τώρα μόνο τούτο.
Εχθές μέσα στην νύχτα και την ερημιά, κάποιοι θέλησαν ν' αρπάξουν κάτι κουταβάκια που προστατεύω... Μα έχουν γνώσιν οι φύλακες!
Γι αυτό τα χιουμοράκια κι οι ευγένειες μου τελείωσαν κι από 'δω και στο εξής, ας θυμηθούν μερικοί, τι είπε γιά μένα κάποιος δικός τους, όταν με πρωτογνώρισε...
Γιατί πιά, μόνο με αυτό το πρόσωπο θα με συναντάνε!
Εγώ δεν μπορώ να πάω στην ημερίδα του Δήμου Αθηναίων, αν και θα το ήθελα πολύ. Μα όποιος από εσάς συμπονεί τα ζώα, ας πάει... Κι ας θέσει κι αυτά τα ερωτήματα κι όποια άλλα τον απασχολούν...
Γιατί ημέρα πένθους είπαμε... Κι όχι μέρα γιά φιλοφρονήσεις του τύπου:
"Υπέροχο το έργο σας κυρία μου, με τα χιλιάδες αδέσποτα που σώσατε, βρίσκοντας τους σπίτια στο εξωτερικό"!!!
2 comments:
Συγκλονιστικά όλα αυτά.
Εγώ,μη γνωρίζοντας την κυρία Γαλανού ως άνθρωπο,αλλά διαβάζοντας προσεκτικά τα γραφόμενα όλο αυτό τον καιρό και απο την ίδια και απο εσάς,συμπεραίνω ότι η δραστηριότητά της πρέπει να καίει πολύ κόσμο σε βαθμό επικίνδυνο.Δύσκολο να πιστέψω ότι για το τίποτε επιχείρησαν κάποιοι να σας κάνουν αρχικά μαθήματα δημ/φικής δεοντολογίας και κατόπιν να σας βρίζουν.Στο κάτω κάτω κάποιος πρέπει να βοηθήσει κι αυτά τα άμοιρα τα ζώα.Πολλοί συμπολίτες μας τα θεωρούν επικίνδυνα για την υγεία τους,λες και οι κύριοι που τιμούν με την ψήφο τους,την ωφελούν.Καλή τύχη και καλό κουράγιο εύχομαι στην κυρία.
@@@ giorgos
Δίχως να γνωρίζουμε προσωπικά την κ. Γαλανού, αντιλαμβανόμαστε ακριβώς αυτό που είπες Γιώργο, η δουλειά της είναι πράγματι γεμάτη αγάπη για τα ζωάκια κι επικίνδυνη γι αυτούς που επιθυμούν τις εξαγωγές.
Post a Comment