Tuesday 2 December 2008

Επιλεκτική Ευθιξία - Πολιτική Αναισθησία

Οι Έλληνες βουλευτές, παγκόσμιο φαινόμενο αυθαιρεσίας και απάτης, έχουν επιτύχει με επιμελή, ωργανωμένη, κοινή και αξιοζήλευτη προσπάθεια να προστατεύουν με τον λεγόμενο περί ευθύνης υπουργών νόμον, την ιδιαίτερη δυνατότητα τους να παραμένουν περισσότερο ίσοι αυτοί οι ατελείωτοι τριακόσιοι, απέναντι του νόμου από τους υπόλοιπους ολίγους Έλληνες υπηκόους και σε καραντίνα από την Δικαιοσύνη.
Διότι ουσιαστικώς η Δικαιοσύνη είναι χειροπόδαρα ΔΕΜΕΝΗ και με φίμωτρο, εφόσον προκύπτουν αδικήματα που αφορούν υπουργούς ή βουλευτάς.
Κατά την περίπτωση αυτή ή θα πρέπει να αρθεί η ασυλία του βουλευτού μέσο ψηφοφορίας της βουλής.
Αν δε πρόκειται περί υπουργού και εφόσον δεν έχει παρέλθει η δεύτερη βουλευτική περίοδος μετά την τέλεση του αδικήματος, οπότε αυτό παραγράφεται (ενώ για τους κοινο λαουτζίκο η παραγραφή γίνεται μετά απο 10 έτη ή και περισσότερο αναλόγως) η δικαστική δίωξις επιτρέπεται μόνον κατόπιν διεξαγωγής ερεύνης από εξεταστική ή προανακριτική επιτροπή την οποίαν απαρτίζουν βουλευτές...

Δηλαδή εν ολίγοις βάλαμε τον «λύκο να φυλάει τα πρόβατα».

Κι ενώ ουδόλως ιδρώνει το αυτί έστω ενός ευαίσθητου εν τω κοινοβούλιο ή στα επιτελεία των κομμάτων για αυτή την προκλητική μεροληψία υπέρ των βουλευτών, οι οποίοι είναι εν τέλει υπεράνω δικαιοσύνης, όλοι τους μαζί, με την άλλη εκλεκτή φυλή της κοινωνίας μας, τους Δημοσιογράφους τους παντογνώστες σοφούς οικονομολόγους, τους ιστορικούς, τους εκπαιδευτικούς, τους αδέκαστους τηλε-εισαγγελείς το άλας της κοινωνίας μας, αγωνιούν και σοβαροφώνως ασχολούνται με το ποιούς θα εξετάσει σήμερα και τι είπαν οι χθεσινοί στην εξεταστική της βουλής.
Όμως την κατανυκτική αυτή ατμόσφαιρα αναζητήσεως του «δικαίου», αίφνης διέκοψεν βέβηλος ιεροσυλία.
Άκουσον Άκουσον!
Αν είναι δυνατόν... Οι κατ εξοχήν υπόλογοι (εν τω προκειμένω οι πληθωρικοί μοναχικοί επιχειρηματίες) απέναντι της δικαιοσύνης βεβαίως και όχι της βουλής, δεν απήντησαν σε ερωτήματα της επιτροπής των βουλευτών αλλά επέδωσαν υπόμνημα!
Έντρομοι και οργίλοι οι βουλευτές αντέδρασαν, περίπου (να θυμηθούμε λίγο και την καινή διαθήκη-ίσως να άρεσε και στον πάτερ υφαντήν) όπως οι γραμματείς και οι φαρισαίοι.
Μόνο τα ενδύματα των δεν έσχισαν στην βέβηλη πράξη των υπόλογων.
Μαζί τους και ο δημ(ι)ο(ι)σιογράφοι.
Άλλοι πάλι σε μια ανιερή συμμαχία, έσπευσαν με αμοιβαία κατανόηση να το αποδεχθούν...
Και ενώ κάθε εσπέραν όλοι οι βουλευτές μας, υπουργοί, τέως και νυν σπεύδουν πατείς με, πατώ σε, στα τηλεοπτικά δελτία απόψεων αποδεχόμενοι ανερυθρίαστοι, οι βουλευταί μας, οι εκπρόσωποι μας (δηλαδή εν τη πράξει ο λαός ο ίδιος) να γελοιοποιούνται και να σαρκάζονται ανηλεώς, να απαξιώνονται απο τους θρασείς ανακριτές-εκτελεστές των πάντων, τους δοκησισόφους διαμορφωτές της λεγόμενης κοινής γνώμης, οι εκπρόσωποι μας ενεθυμήθησαν την ύπαρξιν της τιμής των, μόνον στην συμπεριφορά των υπόλογων μοναχών.
Τότε διεπίστωσαν ότι ετρώθη η τιμή των και η υπόληψις της βουλής των Ελλήνων και όχι κάθε βράδυ με τις, έναντι παντός τιμήματος, απαξιωτικές εμφανίσεις των χάριν τηλε-διαφημίσεως στα τηλεοπτικά παράθυρα, αφού δεν βάζουν στην θέση τους, δεν τολμούν να παρατηρήσουν να επικρίνουν τους θρασείς ξιλοσχιστές που τους ανακρίνουν ως εαν πρόκειται περί καταδίκων και όχι βουλευτών...
Ούτε βεβαίως, με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις οι βουλευτές μας αντέδρασαν:
Για τον πρόσφατο ξυλοδαρμό άρρωστης καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο, ή για την διαρκή κατάληψη αιθουσών στο Πολυτεχνείο και στη Νομική από αναρχικούς που βιαιοπραγούν και δρουν ανενόχλητοι, ή για την κατάληψη αναγνωστηρίων στο Πολυτεχνείο από την ΚΝΕ που χρησιμποιoύν τα αναγνωστήρια, οι ευγενείς αυτοί ροπλαλοφόροι, μονίμως για εκθεσιακό χώρο του ΚΚΕ, ενώ ο πρύτανις ο κ. Μαρκάτος, υποκρίνεται φοβισμένος Άγνοια!!!
Ή για τις απειλές των εισαγγελέων στα δικαστήρια απο «λαικούς προλετάριους του ΠΑΜΕ ΕΛΑ ΦΥΓΑΜΕ» Αλλά και για τους δύο ανάπηρους-φυτά με αιματώματα στο κεφάλι (ένα τον αστυνομικό στα Ζωνιανά και ένα άτυχο δυστυχή υπάλληλο εταιρείας φυλάξεως –security- πέρισυ στο Ελληνικό από κλωτσιές με μπότες στο κεφάλι)
Τέλος για την προσπάθεια της φιμώσεως βουλευτών ή και διανοητών που παρμποδίζονται από το "προδευτικό-σταλινικό" συνονθύλευμα που φέρουν την κοκούλα του δήμιου ή μη να εκφέρουν λόγο...

Ειλκιρινώς διερωτώμαι. Δεν είναι αυτή η Επιλεκτική Ευθιξία, Πολιτική Αναισθησία του κοινοβουλίου;

ΙΑΣΩΝ

No comments: