Ο Εφιάλτης της "Λαϊκιάς Δημιοκρατίας"

Πρόλογος
Η αφορμή εδόθη από την διαχείρηση του δικτυακού ημερολογίου που σχολίασε ένα τερατούργημα, αποκληθέν από τον δημιουργό του "ποίημα", προελθόν από το συνήθες γάνωμα της ιστορίας με τις σταλινικές κομμουνιστικές ύβρεις.

Των δολοφόνων και των επιγόνων τους που ανομοχλεύουν το εφιαλτικό παρελθόν και ξυπνούν μνήμες των αδικοχαμένων, που οι περισσότεροι παραμένουν άταφοι σε άγνωστους τάφους και σε πηγάδες...
Εισαγωγή
"Από της απόψεως αυτής ο «Δεκέμβριος» υπήρξεν από εθνικής απόψεως «ευτύχημα».
Διότι χάρις εις αυτόν μετεστράφη το λαικό ρεύμα κατά του ΚΚΕ και τα θύματα του "Δεκεμβριου" είναι οι ήρωες και οι Μάρτυρες, που πότισαν με το αίμα των τον δένδρον της ελευθερίας..."
Ελευθέριος Σταυρίδης Βουλευτής ΚΚΕ Γενικός Γραμματεύς του ΚΚΕ.
Τόσα χρόνια η μονομερής εξιστόρησις των συμβάντων κατα τα έτη 1946-1949 προκάλεσε και προκαλεί το κοινόν αίσθημα...
Έχει ιστορικά τεκμηριωθεί, έχει γίνει παραδεκτό από τους πρωτεργάτες της κομμουνιστικής εξεγέρσεως οτι η κομμουνιστική ανταρσία απέβλεπε στην κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την αυτονόμηση της Μακεδονίας και Θράκης (Δηλώσεις Φλωράκη στο Βήμα...
Ο Συμμοριτοπόλεμος διήρκεσε πλέον των τριών ετών (Μάρτιος 1946-Αύγουστος 1949) και επεσώρευσε πλείστα όσα δεινά εις την χώραν, αφού εξεκληρίσθη το άνθος της Ελληνικής νεολαίας, συνεσωρεύθησαν τεράστιαι υλικαί καταστροφαί ενώ 28.000 Ελληνοπαίδων κατα το παιδωμάζωμα ωδηγήθησαν εις τα χώρας του Σιδηρού Παραπετάσματος...
Δυστυχώς. Και να θέλουν λοιπόν οι Έλληνες (όπως προτρέπει η κοινή λογική) να λησμονήσουν τα όσα τραγικά συνέβησαν κατα την περίοδο του αντισυμμοριακού αγώνος και να συμφιλιωθούν μεταξύ των δεν δύναται.
Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ, οι συνοδοιπόροι και οι παραχράκτες δεν το επιτρέπουν αναμοχλέυοντες το παρελθόν και παρουσιάζοντες αυτό υπό το παραμορφωτικό πρίσμα της μονομερείας...
Δεκεμβριανά
1. Τα γεγονότα όπως τα είδαν τότε:
1.1 Ελευθέριος Σταυρίδης (βουλευτής και Γ.Γ του ΚΚΕ, στο βιλίο «Τα παρασκήνια του ΚΚΕ» σελίς 552)
«Ο "Δεκεμβριος" ασφαλώς δεν ηδύνατο να είναι "επανάστασις"... άνευ συμμετοχής ενεργού εις αυτήν της εργατικής τάξεως, άνευ συμπάθειας προς αυτήν των αγροτών, άνευ ουδετερότητος πλήρους της μικροαστικής τάξεως. Και είναι βέβαιον ότι ούτε η εργατική τάξις εν τω συνόλω της μετέσχε της "Δεκεμβριανής επιχειρήσεως" ούτε η αγροτική τάξις συνεπάθει την κομμουνιστικήν τοιαύτην επίθεσιν, ως μόνη ανάμνησιν έχουσα τας αρπαγάς των προιόντων της τας αγγαρείας τα εγκλήματα και την επιβολή φορολογιών. Όσον αφορά στην μικροαστικήν τάξιν, αυτή όχι μόνον δεν ήτο ουδετέρα αλλά σαφώς και θετικώς αντίθετος προς την κομμουνιστικήν επίθεσιν... Ο "Δεκέμβριος" ασφαλώς δεν ήτο ούτε "κοινωνική επανάστασις" ούτε καν ένοπλος στάσις δύναται να χαρακτηρισθεί διότι δεν επρόκειτο περί ενόπλου στάσεως τμήματος τινός Λαού ή στρατού αμφισβητούντος το κύρος μιάς νομίμου εξουσίας. Τι ήτο λοιπόν ο Δεκέμβριος; Μιά απλή συνέχεια της στρατιωτικής προελάσεως του ΕΛΑΣ προς το κέντρο των Αθηνών λόγω της μέθης των μέχρι τότε επιτυχιών και της κομμουνιστοκρατίας των Αθηνών δια των συλλαλητηρίων...
Αλλά κοινωνικώς ήτο αστήρικτος και βλακωδης!
Εάν αντί του Δεκεμβρίου κατέχον τα 7 υπουργεία του, εζητεί και ηξίου απλώς εκλογάς... πολύ φοβούμαι ότι το ΚΚΕ ως ΕΑΜ θα ελάμβανε ασφαλώς την πλειοψηφιαν των βουλευτών της χώρας... οπότε άγνωστον αν η ΕΛΛΑΣ θα απέφευγε τον κίνδυνον να εγκλεισθεί εντός του σιδηρού παραπετάσματος.
Από της απόψεως αυτής ο "Δεκέμβριος" υπήρξεν από εθνικής απόψεως "ευτύχημα".
Διότι χάρις εις αυτόν μετεστράφη το λαϊκό ρεύμα κατά του ΚΚΕ και τα θύματα του "Δεκεμβρίου" είναι οι ήρωες και οι Μάρτυρες, που πότισαν με το αίμα των τον δένδρον της ελευθερίας...
Το ΚΚΕ προσπάθησε να εξυμνήσει τον 'Δεκεμβριον" του ως ηρωικόν αγώνα του λαού υπό την καθοδήγησιν του. Και όμως το αληθές είναι ότι ο λαός των Αθηνών έμεινεν αμέτοχος».
1.2 Κωνσταντίνος Τσάτσος.
"Στην Ελλάδα ο κομμουνισμός πέρα απο την εσωτερική κοινωνική πολιτική, είχε τη δική του εξωτερική πολιτική. Όπως έβαζε την ιδέα του ανθρώπου κάτω από την ιδέα της κοινωνικής τάξης, έτσι έβαζε την ιδέα του Έθνους κάτω από την ιδέα του κομμουνιστικού κινήματος. Και εν ονόματι αυτού του τελυταίου πρόθυμα έκανε παραχωρήσεις ελληνικών εδαφών στους ιδεολογικά ομόλογους βόρειους, οι οποίοι ήταν πρώτα εθνικιστές και ύστερα κομμουνιστές, ενώ φανατικοί αφελείς δικοί μας, οραματιζόμενοι μιά ομοσπονδία βαλκανικών λαών, όλων κομμουνιστών, δεν ενδιαφέρονταν για τα εδαφικά σύνορα της Ελλάδος. Τέτοιοι ήταν εκείνοι που διηύθηναν το ΕΑΜ, όπου πολλοί αθώοι και αφελείς είχαν ανεπανόρθωτα εμπλακεί. Προς τα εκεί αυτοί βαδίζανε. Και θα κατόρθωναν πιθανώς το 1944 να επιτύχουν το σκοπό τους, αν δεν έκαναν λάθη τακτικής. Αν δεν έσφαζαν πέρα από το ανεκτό όριο, ώστε να προκαλέσουν την αντίδραση και των πιο αδρανών και των πιο φοβισμένων. Αν δε έβγαζαν τόσο γρήγορα το προσωπείο του πατριώτη και αν αντί να υπακούσουν στον Τίτο, υπάκουαν στον Στάλιν, που για γενικότερους λόγους είχε παραχωρήσει την Ελλάδα στην ζώνη επιρροής της Μεγάλης Βρεταννίας..."
1.3 Π. Κανελλόπουλος
Από το βιβλίο του "Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου 1939-1944" στην σελίδα 96 μιλώντας στην συνεδρίαση της 27-12-1944 στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι του ΚΚΕ..
«Ο κ.Σιάντος ξεκίνησε από κάτι απαράδεκτον και επιθυμώ να γνωρίζω τι λέγει ο πολιτικός κόσμος της χώρας. Είπεν ότι ο πόλεμος είναι πόλεμος μεταξύ των Βρεταννών και του Ελληνικού Λαού. Είναι τάχα, πόλεμος κατά Βρεταννών η σύλληψις χιλιάδων γυναικών και παιδιών και η απαγωγή των εις στρατόπεδον των Θηβών και αλλού υπό τρομεράς συνθήκας; Αυτό είναι Γερμανική μέθοδος. Είναι φασισμός. Έχετε τον λαόν μαζί σας, όπως λέτε κ Σιάντο. Πως συμβαίνει ώστε χιλιάδες να εισέρχονται και να καταφεύγουν εις την ιδική μας ζώνη... και ουδείς εις την ιδικήν σας; Η ψευδής κυριαρχία σας επί του λαού έληξε. Όταν ήλθα από την Πελοπόννησο απεσιώπησα το γεγονός των χιλιάδων φόνων που είχατε διαπράξει εκεί, καθώς και τις φυλακίσεις. Εσκέφθηκα τότε ότι έπρεπε να απαλλαγείτε από τας παρελθούσας ευθύνας σας και δι' αυτό δεν ωμίλησα. Και θα είμεθα ευτυχείς, εάν είχατε εισέλθει έκτοτε εις τον νόμιμον πολιτικό βίον. Εμφανίζεσθε, κατέχοντες τόσα όπλα και πολεμοφόδια ώστε απορεί κανείς πως δεν τα εξαντλήσατε μαχόμενοι τους Γερμανούς, αφού λέτε ότι επολεμήσατε εναντίον των».
1.4 Λεωνίδας Τζεφρώνης, γραμματεύς της ΕΠΟΝ Σπουδάζουσας του ΚΚΕ, μέλος του ΔΣΕ, γνωστός και από την μυθιστορηματική του απόδραση από τις φυλακές των Βούρλων την 17η Ιουλίου 1955 - αφηγείται στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου, "Μαρτυρίες για τον εμφύλιο και την Ελληνική αριστερά".
«Δεν προλάβαμε να διώξουμε τους Γερμανούς και φτάσαμε στο Δεκέμβρη. Χωρίς να ξέρουμε στην ουσία τι γινόταν. Ο Δεκέμβρης ξεκίνησε με το μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα, μετά την παραίτηση των τεσσάρων πρώτων υπουργών του ΚΚΕ, όπου κτύπησε η Ασφάλεια και σκοτώθηκαν διαδηλωτές. Ήμουν τότε δεύτερος γραμματέας των φοιτητών. Η εντολή που είχαμε στο συλλαλητήριο αυτό ήταν ότι, οι φοιτητές που ήταν ενταγμένοι στο ΕΛΑΣ, κάπου 30-50 άτομα, έπρεπε να ήσαν ένοπλοι. Και ότι θα έδιναν εντολή οι επικεφαλείς τους για το που θα κτυπήσουν τα τανκς, που σημαίνει ότι ήταν αποφασισμένη η σύγκρουση. Διότι δεν κάνεις ένα συλλαλητήριο με ενόπλους όταν δεν θέλεις να γενικευτεί η σύγκρουση.,,» σελίδες 546, 547.
1.5 Η ιστορικη καταγραφή των γεγονότων του Ι.Κοραντή από το βιβλίο του, "Πολιτική και Διπλωματική Ιστορία της Ελλάδος 1941-1945", εκδόσεις ΕΣΤΙΑΣ Τόμος 2ος,Σελίς 287«Πριν όμως αποσυρθούν εκ της περιοχής των Αθηνών Πειραιώς, οι στασιασταί είχαν προβή εις μαζικάς εκτελέσεις αθώων ανθρώπων, ανδρών γυναικών και παιδιών κατά τον αγριώτερον τρόπον... Παντού οι Ελληνοβρεταννικές δυνάμεις εύρισκον ομαδικούς τάφους, έτι δε και κατακρεουργημένα φρικτώς παραμορφωμένα πτώματα, ανδρών, γυναικών και παιδίων άταφα. Αι αποκαλύψεις των φρικαλεοτήτων του ΕΛΑΣ προκάλεσαν εν κύμα φόβου και αηδίας εις ολόκληρον τη πρωτεύουσαν.
Επί του προκειμένου όμως υπάρχει η έκθεσις Σερ Ουώλτερ Σιτρίν Επιτροπής Ερεύνης Εργατικών Ενώσεων. Ο Ουώλερ Σιτρίν ήρχετο δήθεν δια να ενημερωθεί επι των ζητημάτων των Ελληνικών Εργατικών Ενώσεων. Αλλά δεν υπήρχεν αμφιβολία ότι θα ανεζήτει περιπτώσεις ολισθημάτων των Βρεταννών στην Ελλάδα. Ο Σκόμπυ γράφει στο ημερολόγιον του. "Ο Σιτρίν μου ετηλεφώνησε ότι είχεν επισκεφθή ενα μαζικό τάφο. Εκαμε δύο φορές εμετό και δεν μπόρεσε να με δή".
Τελικώς στην έκθεσιν την οποίαν συνέταξαν ανέφεραν ότι είδαν 250 πτώματα εκτεθειμένα προς αναγνώρισιν και συνεπλήρωσαν, Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σχεδόν όλοι ησαν θύματα οργανωμένου εγκλήματος. Το συμπέρασμα ειναι ότι ο ΕΛΑΣ εξετέλεσε φρικτά εγκλήματα»
1.6 Αγις Στίνας αρχειομαρξιστής, τροτσκιστης παλαιό μέλος του ΚΚΕ, δραπέτης των φυλακών της Ακροναυπλίας τον Οκτώβριο του 1942, στο βιβλιο του «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ –ΟΠΛΑ.
«Σήμερα όλοι όσοι δεν θέλουν να κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, τους άλλους και την ιστορία, ξέρουν ότι η «εθνική αντίσταση» σε τίποτε δεν συνετέλεσε ούτε στην απελευθέρωση της χώρας ούτε στην τελική νίκη των συμμάχων ούτε και μπόρεσε να επηρεάσει το ηθικό και την πολεμική ικανότητα του στρατού κατοχής... Ξέρουμε την διακήρυξη του ΚΚΕ για εξέγερση του λαού για την "απελευθέρωση" της χώρας και ξέρουμε και την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για την προώθηση του αγώνα σε ένοπλη πάλη....Ξέρουμε τί ήταν αυτή η "λαϊκή εξέγερση":επιθέσεις είτε εναντίον μεμονωμένων στρατιωτών ή αξιωματικών των στρατών κατοχής είτε στρατιωτικών περιπόλων ή μικρών μονάδων. Και το άμεσο, βέβαιο από τα πριν αποτέλεσμα τα τρομακτικά αντίποινα εις βάρος αθώων αγροτών και ομήρων, εμπρησμοί χωριών. Αυτές τις «πολεμικές επιχειρήσεις» τις πλήρωσε πολύ ακριβά η χώρα. Ξέρουμε και ήξεραν καλύτερα εκείνοι που τις οργάνωναν ότι σε τίποτε δεν συντέλεσαν αυτές οι «επιχειρήσεις» στην απελευθέρωση της χώρας και ούτε γι' αυτόν το σκοπό δημιουργήθηκαν...»
Και στη "Σύνοψη των Γεγονότων" συμπληρώνει: «...Θα το ξαναγράψουμε και θα το ξαναπούμε. Σε έναν πόλεμο που κρατάει τρία χρόνια, κανείς από την πολιτική, στρατιωτική, πνευματική ηγεσία αυτού τον πολέμου, ούτε πιάστηκε ούτε εκτελέσθηκε ούτε σκοτώθηκε στη μάχη, ούτε τραυματίστηκε ούτε πέρασε από τα κρατητήρια της Μέρλιν. Όλοι είναι σώοι και υγιείς, ούτε μία γρατσουνιά στο πρόσωπο τους. Και είναι αυτοί που με πύρινα άρθρα, με απομνημονεύματα και αναμνήσεις προβάλλουν το έργο τους για εθνική εποποιία, Νέο 21 κ.λπ., και διεκδικούν δάφνες, παράσημα, και συντάξεις»
1.7 Φλωράκης καπετάν Γιώτης βουλευτής και ΓΓ ΚΚΕ
Βήμα 9-12-2001
«Ο Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε λήξει και οι επιχειρήσεις συνεχίζονταν. Εμείς θα είχαμε τη δυνατότητα να οργανωθούμε κανονικά και θα κοβόταν η Ελλάδα αλά Κορέα, μισή μισή... Υπήρχε η δική μας προσδοκία: ο Κόκκινος Στρατός. Αυτόν περιμέναμε να κάνει προς τα κάτω, αλλά μπήκε μονάχα σαράντα έως πενήντα χιλιόμετρα στην περιοχή της Θράκης, ξαναγύρισε στη Βουλγαρία και πήγε προς τη Γιουγκοσλαβία. Περιμέναμε εμείς ο έρημοι να 'ρθει προς τα κάτω. Δεν ήρθε. Δεν είχαμε ανάγκη από στρατιωτική βοήθεια, είχαμε όμως ανάγκη από την πολιτική του στήριξη.
1.8 Τάκης Λαζαρίδης (καταδικάσθηκε σε θάνατο μαζί με τον Μπελογιάννη, φυλακίσθηκε 15 χρόνια και έγραψε το ιστορικό βιβλίο "Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι".
«Όλοι μας μέλη και στελέχη του ΚΚΕ έχουμε μερίδιο ευθύνης. Γιατί στη δράση τους οι ηγέτες του ΚΚΕ είχαν τη δική μας υποστήριξη και ανοχή χωρίς την οποίαν δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Μας εξέφραζαν και μας εκπροσωπούσαν. Είμαστε συνυπεύθυνοι για όλα. Για τα φοβερά εγκλήματα του Στάλιν. Για τις δίκες της Μόσχας και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Για τις εκτελέσεις μυριάδων ανθρώπων. Για το φοβερό ζυγό που επιβλήθηκε στο μεγάλο ρωσσικό λαό. Και για τον βαρύτερο ακόμη ζυγό που επιβλήθηκε σε τόσες χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης... Κι είμαστε ειδικώτερα συνυπεύθυνοι για τα δεινά που έπληξαν την πατρίδα μας και τόσο σημαντικά καθυστέρησαν την οικονομική και κοινωνική της πρόοδο. Για τον Δεκέμβρη και τον Εμφύλιο. Για το αδικοχαμένο αίμα των συντρόφων μας αλλά και των αντιπάλων μας. Για την Ελένη Γκατζογιάννη και τις άλλες μαρτυρικές μανάδες της Ηπείρου. Και για τις αδιάκοπες όσο ηλίθιες προσπάθειες μας να μετατρέψουμε την πατρίδα μας σε σοβιετικό προκτετοράτο..»
2. Πολιτικός Επίλογος...
Θ. Παπακωνσταντίνου (Τροτσικιστής στα νιάτα του εκδιωχθείς για τις πεποιθήσεις του από το Πανεπιστήμιο) στο βιβλιο του "Ανατομια της Επαναστάσεως".
«Η δεκεμβριανή επανάστασις δεν κατώρθωσε να επικρατήσει μολονότι κατά την κρίσιμον στιγμήν αι ένοπλοι δυνάμεις της ήσαν πενταπλάσιαι των ηνωμένων Ελληνικών και Αγγλικών δυνάμεων και είχαν επιτύχει να δεσπόζουν πλέον των εννέα δεκάτων της όλης εκτάσεως της ελληνικής πρωτευούσης... Την 10ην Ιανουαρίου 1945» γράφει ο Παπακωνσταντίνου, "οι κομμουνιστές εζήτησαν και υπέγραψαν ανακωχήν... Τέσσαρας μόλις μήνας μετά την αποτυχίαν και υπό την κατάθλιψιν της καθολικής αγανακτήσεως του Έθνους ηναγκάσθησαν να τα ομολογήσουν συνοπτικώς και εκείνοι ακόμη, οι οποίοι υπήρξαν πρωτεργάται της ή συνοδοιπόροι της, αφού είχαν ήδη εξασφαλίσει την προσωπική ατιμωρησίαν των. Την 5ην Απριλίου 1945 εδημοσιεύθη εις τον Ριζοσπάστην υπόμνημα υποβληθέν εις τον Αντιβασιλέα και τον Πρωθυπουργόν, φέρον τας υπογραφές των Σιάντου, Ζευγού, Πορφυρογένη, Σβώλου, Αγγελόπουλου, Ασκούτση, Μάντακα κλπ. Και εις το υπόμνημα τούτο εγράφοντο τα εξής:"Εγινε ένα κίνημα που όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να γίνει και έπρεπε να αποφευχθεί... Και δυστυχώς κατά το κίνημα αυτό έγιναν όσα έγιναν εναντίον αμάχων και αθώων..."

ΙΑΣΩΝ